06 juli 2016 - Yellowstone NP - Thermopolis



We zetten de wekker deze ochtend wat later dan gisteren, nl om 6u30. We gaan eerst ons ontbijt halen in de Bearclaw Backery, iets verderop in de straat en eten de verse broodjes op in onze kamer.

Wolven gaan we niet meer spotten, we gaan "gewoon" de Lamar Valley doorrijden en we zien wel welk wild life er te zien is.
Maar ook zonder wild life is deze vallei, volgens ons, de mooiste van Yellowstone (misschien samen met Hayden Valley).
Erg lang moeten we al niet wachten op het eerste wildlife, er staan enkele bizons mooi te poseren.


Dan zien we ineens een dier heel snel de weg overlopen. Deze keer zonder dat we er naar op zoek gaan, en bovendien heel wat dichterbij dan gisteren zien we opnieuw een wolf. Onze dag kan al niet meer stuk.




Iets verder een gigantische kudde bizons, het zijn er echt honderden, groot en klein.







We maken hier ook een praatje met een bijzonder sympathieke Engelse motorrijder die 6 maanden lang de VS doorkruist op zijn Triumph. Hij is begonnen in Miami, is helemaal naar de westkust gereden, dan weer terug naar Boston en nu is hij op weg naar het muziekfestival van Pemberton (Canada), waar wij toevallig 2 jaar geleden ook waren.


Enkele kilometers verder moeten we even wachten, want meneer de bizon heeft de weg helemaal voor zich alleen opgeëist. Aangezien dit net op een brug is, zit er niets anders op dan afwachten en zien welke kant hij opgaat...





We komen bij Tower Junction en zien ineens iets zwart opdoemen in het gras, inderdaad een zwarte beer. Dat 'zwart' heeft overigens niets te maken met de kleur, er zijn ook bruine zwarte beren. Een zwarte beer is gewoon de algemene benaming voor de beren die geen grizzly zijn. Even het verschil:
een zwarte beer is veel kleiner dan een grizzly, heeft een veel spitser gezicht en iets grotere oren.
Een grizzly is direct te herkennen aan de 'hump' (bult) net achter zijn kop, zijn veel platter gezicht en zijn iets kleinere oren. Hij ziet er "liever" uit, maar is veruit de gevaarlijkste.








Dit is een een voorbeeld van een grizzly (foto genomen vorig jaar geleden in Alaska)
 

We maken nog een stop bij een uitzichtpunt waar de kleuren van de gele rotsen goed zichtbaar zijn. De Yellowstone River heeft hieraan zijn naam ontleend.


We rijden opnieuw langs het hoogste punt van het park, de Dunraven Pass, waar de bloemen uitbundig bloeien.


 

Gisteren hebben we de Upper Falls niet bezocht en dat doen we dus vandaag.





Als we iets verder rijden zien we enkele herten, met een enorm gewei, in het gras liggen.







Gisteren waren we bij het uitkijkpunt helemaal boven aan de Lower Falls, vandaag gaan we die van op afstand bekijken, samen met de Grand Canyon of the Yellowstone. Dit doen we vanaf Artist Point.







Wat een prachtige kleuren heeft de canyon hier.



De Ranger Talk kan, zoals meestal het geval is, op heel wat belangstelling rekenen.


We kunnen ook de Lower Falls van beneden bekijken en daarvoor moeten we via de Uncle Tom's Trail, 328 treden naar beneden. Dat is niet van de poes en we zien er heel wat die zichzelf tegenkomen.






Het uitzicht, met regenboog is echter wel dubbel en dik de inspanning waard. Er ligt zelfs zowaar nog een toefje sneeuw.






En dan opnieuw naar boven. Onderweg zien we heel wat mensen, die duidelijk niet gewoon zijn om enige inspanningen te doen, zichzelf tegenkomen. Op een bepaald punt ligt zelfs iemand helemaal uitgeteld op de grond, terwijl de hulpverleners zich over haar ontfermen.
Eén van de meerdere segmenten die opnieuw moeten beklommen worden...


We hadden voor vandaag ook nog 2 korte hikes gepland, beide bij Yellowstone Lake, maar die schrappen we. Enerzijds omdat we heel wat tijd 'verloren' hebben bij het diverse wild life, en anderzijds omdat het wellicht niet beter meer wordt dan de hikes de we deden in Glacier NP. Dat is uiteraard het "nadeel" om in dergelijk hikers paradijs te gaan stappen.
We rijden echter wel nog naar Lake Village, waar we in de General Store onverwacht lekker eten. Het is er bovendien een echte verademing (én dubbel en dikke aanrader) na de hectiek die er overal elders heerst in Yellowstone. Hier geen sprak van dat alles. Alles is hier bijzonder rustig en het is er heerlijk toeven aan de boorden van Yellowstone Lake.



We rijden via de East Entrance Road naar de uitgang van het park. Dat gaat echter direct over in het Shoshone National Forrest. Het is de allereerste keer dat we deze weg rijden, maar die bevalt ons ontzettend goed. Wat een mooie route is dit, voortdurend langs de Shoshone River, tussen honderden meters hoge rotsen.

We stoppen nog 1 keer bij het Buffalo Bill State Park waar we nog een dessertje eten.





Om 17u30 komen we aan in Thermopolis, een stadje met zo'n 3.000 inwoners, en met de grootste warmwaterbronnen ter wereld. Misschien gaan we daar morgenvroeg eens een kijkje nemen vooraleer te vertrekken naar Estes Park, voor het laatste stukje van deze reis, de Rocky Mountains.


Het weer: zon en wolken, temp 6°C (Yellowstone) - 29°C (Thermopolis)

Overnachting in Elk Antler Inn
Aantal gereden km: 390

Geen opmerkingen:

Een reactie posten